13 08 2017 zondag www.baaringskov.dk

Op een grote en dit mag je echt een grote camping noemen, is altijd bedrijvigheid. Tenten afbreken waarbij het anders gaat dan je had gehoopt, nieuwe voortenten opzetten met veel man, gaande en alweer komende gasten. Het is al bijna 12 uur als we vertrekken. Dit althans van de camping. KARREBÆKSMINDE is werkelijk een aller leuks plaatsje. Er klinkt muziek en de terrassen zitten al goed vol. In de fisk røgeris is het druk en duurt het even voor wij, nog warm uit de rookoven, een heerlijk gerookte makreel kunnen scoren. De sprinkhaanhefbrug gaat voor het kleinste klomp met een zeiltje nog een keer open. Kunstenaars zijn neergestreken en galerie na galerie zijn open om even naar binnen te lopen. Dan hebben we ook nog een hele grappige molen met een puntmuts op en daarnaast gelegen een prachtig wit kerkje met haar karakteristieke trapgevel. De zon schijnt en dus genieten we van al dit moois. Het moet er toch van komen dus we schieten de 265 op. Onderweg kunnen we het niet laten en schieten nog even naar binnen bij een Loppis. Jeetje wat een assortiment aan oude verzamelingen,. Of je nu een helm of een politiepet wilt, een paspop of een hoedje, een versleten camera of een wastobbe, deze man heeft het voor u! als we Skælskør binnen rijden is daar een klein maar fijne haven met een heerlijke bank en is het allang koffietijd en tijd voor ons heerlijke aardbeigebakje op te peuzelen. We gaan vandaag weer een grote brug over maar eerst rijden we naar Korsør om hem daar eens rustig op een bankje te bekijken. De Storebæltsbroen zoals hij in het Deens heet ligt er prachtig bij. Er liggen niet alleen veel zeilboten maar ook een aantal marine schepen. Prachtige gebouwen versiert met een kroon maken het tot een bezienswaardig plaatsje. Binnen een paar minuten hangen ook wij boven de Grote Belt. Naast ons de trein. In het midden tussen de hoge en de lange lage brug ligt nog een klein vuurtoren eiland. Hoog en lang. De laatste campings hebben ons geleerd het niet te laat te maken om een mooi plekje te veroveren en voor we het weten is het al weer 4 uur. Even zoeken en ook al gaat het op de snelweg hard (in weken geen 120 gereden) we komen het eiland niet af. Er doemt een camping bord op en rijden maar: het is vandaag een kleine geworden: camping Båringskov. Een klein schriel wijffie brengt ons naar een grasveld waar slechts 1 tent staat. Zon, zee en een schnitzel mit pommes bij de hand, wat wil een mens nog meer tijdens zijn vakantie. Overigens, dichter aan het water als hier kun je bijna niet zitten. Je kunt er ook niet zitten, maar dat is punt 2…..
Morgen weer een nieuwe dag…… het wil met de wifi niet lukken hier.